زندگی همانند کشتی در دریا درحال حرکت است 

آرام  آرام  آرم 

گذر زمان برویش زنگار زندگانی میکشد 

گاهی برای برای اصلاح آن دست به سمباده برد 

سرو رویش راتراشید رنگ و لعابی به آن داد 

تا جلوه ای تازه به خود گیرد ونفسی تازه کند 

 سجادطیبی خرمی 

خدایا آرم کن این روح را که ارمو قرار ندارد

در رهایی خویش در کره خاکی در تکاپو 

اما خیالی در ره تو ندارد

بکِش این روح را که گرفتارو دربند است

نه در ره تو بلکه اسیر نفس است

  بارالاها مرا یار خود کن

مرا عاشق تر از پروانه 

عاشق تر ازمجنون

جانسوز تراز شمع

همرار خود کن

ای خدا عشق تورو میخوام

من رسیدن به تو رو میخوام 

کوله بار غم وغصه کمرم روخم کرده

دوری از کشتی نجات تو.  

که مارو به تو میرسونه 

همچون نوح دستت رومیگیره 

اما  اما

روز به روز ما بیشتر در باطلاق

اعمال گناه خود بیشتر فرو میرویم

خداوندا پس کتشی نجات تو کجاست 

ان مرد نوح صفت کجاست 

آن کشتی نجات کجاست که این بندگان رو هدایت کنه