سلام . روز جمعه ، روز انتظار ، فرقی نمی کند کجا باشی ، اینجا دیگر مصداق " هرآنچه دیده بیند دل کند یاد " نیست بلکه وقتی دل یاد می کند ، عطش دیدن بیشتر حس می شود . این چند بیت برآمده از اشتیاق است و زبان حال.  

جمعه را دوست دارم ، سحر به رنگ الماس است 

جمعه را دوست دارم ، غروب به دلتنگی یاس است

جمعه را دوست دارم که درهر زمزمه وآوازی 

با واژه های شیدایی ، کلام " یا ایها الناس "است

جمعه را دوست دارم ،می دانم که تو می آیی

آرمان " کن لولیک الفرج" دلواپسی هر خناس است

جمعه را دوست دارم با دغدغه های بی امان 

تمام  بود و نبودم  ، در شوق  التماس است

جمعه را دوست دارم ، ثانیه هایش معطرند

گر حس نشود حضورتو ، مشامم نا سپاس است

جمعه را دوست دارم با تکرار "لیت شعری "

هرکو نداند کجایی ، بی خبر ز احساس است 

جمعه را دوست دارم ، روز میعاد منتقمان 

روز انتقام خون حسین و دست عباس است (علیهم السلام )

جمعه را دوست دارم با چشم های منتظر

روز ابراهیم ، عیسی ، محمد و الیاس است ( صلوات الله علیهم )

آموخته ام که در غم فراق تو صبرکنم ولی

جان من ارزن ، هجر تو سنگ دستاس است

بیا که بازار نیرنگ منحرفان داغ است آقاجان

هرکو برد نام ترا جملگی گویند سیاس است  

به امید عنایت و ظهورش .انشاا..