یک روز دبیر مون امید بعد تدریسش
یک شعر برامون خوند که می خام بکم چون بنظرم خیلی پند آموزه
هر کس بدما به خلق گوید ماسینه ی او را نمی خراشیم
ماخوبی او به خلق گوییم تا هر دو دروغ گفته باشیم
(مولانا)
شاید کمی فکر روی این شعر مارو از فکر انتقام دور کنه
ما آدما گاهی اتفاقای تو زندگی مونو
میزنیم پای تقدیر ولی به نظر من
هر کس تقدیر خودشو رقم می زنه
نظر شما چیه
آیا تنبلی هاتورو میزنید پای تقدیر
یه وقتایی احساس تنهایی می کنم
چون یادم میره که بهترین دوستم
بالای سرم هوامو داره
همیشه باهامه
از زمین خوردن کسی شاد مشو
که نمی دانی گردش روزگار
برای تو چه در آستین دارد...
امام علی (ع)
خوبه آدم یه وقتایی یه کسی همراه هش باشه
درکش کنه. باهاش باشه. حرفاشو گوش کنه
شریک دردش باشه. نفسش به نفست بند باشه
اما زمانای هست که بخاطر یه دلایلی نمی تونی.
کسی رو نداری
فقط یک نفر او بالا هست که می دونی هواتو داره
اما حیف که گاهی دردتو میگی جواب نمی گیری
شاید تورو امتحان می کنه یا گناهات باعث شه
اون وقت احساس تنهایی داری
احساس می کنی قلبت از تنهایی به درد اومده
و اون وقت هست که تنها ناجی تو
دوست توهست دوستی که وقتی
بهش میگی حالم بده. میگه بیا بریم قدم بزنیم
دوستی که از بچه گی باهات بوده
واقعا دوست خوب یک نعمت
قدر دوستاتونو بدونید
دلم گرفته از خونه می زم بیرون اما هنور دلم گیره
دلم گیر یکی هست .که هر روز واسش انتظار می کشم
نمیاد .ولی هنوز منتظرم
انتظار هم بد چیزیه
اما اون چیزی که باعث میشه من ازش
دلزده وخسته نشمعشقه
ای خدا عشق تورو میخوام
من رسیدن به تو رو میخوام
کوله بار غم وغصه کمرم روخم کرده
دوری از کشتی نجات تو.
که مارو به تو میرسونه
همچون نوح دستت رومیگیره
اما اما
روز به روز ما بیشتر در باطلاق
اعمال گناه خود بیشتر فرو میرویم
خداوندا پس کتشی نجات تو کجاست
ان مرد نوح صفت کجاست
آن کشتی نجات کجاست که این بندگان رو هدایت کنه
